Shakedown Tim & The Rhythm Revue (B) support act Vincent Slegers Blues @ Ootello Mol-Ezaart (19-01-2019) reporter & photo credits: Rootsville info club: Blues @ Ootello info band: Shakedown Tim - Vincent Slegers © Rootsville 2019

Na een swingende afternoon met het jazz ensemble "Artois" op "Jazztival" te Aarschot begon het te kriebelen en de drang om meer besloot me om mijn blues-compadre te gaan oppikken in Varenwinkel om zo in alle zeven haasten verder te trekken richting Mol-Ezaart voor wat swingende blues. Daar bevindt zich het "Ootello Theater" met een hart voor blues, en meer bepaald zelfs het label "Dit is Belgisch". Op de affiche staat hier Tim Ielegems aka Shakedown Tim en samen met de "Rhythm Revue" zijn ze hier niet aans aan hun proefstuk toe. Dat ze bij hun vorige passage een goede indruk hadden nagelaten kon je opmerken dat er al vroeg volk was komen opdagen. Om een extra toets aan hun affiche te geven hebben die van "Ootello" er zelfs een support act aan toegevoegd in de persoon van Vincent Slegers. We zijn hier voor da feestje, so let's get it on...

Vincent is er eentje uit de streek want zijn roots bevinden zich in "Hern'tals" en dus hebben ook enkele "die hard" van deze Delta man de verplaatsing naar "Ootello" gemaakt om zo hun copain een hart onder de riem te steken. Wie ook van de partij was vanavond is Vincent's Duitse vriendin. Vorige ontmoeting met Vincent vertelde hij me dat ook zij muzikaal is aangelegd en dus zouden we in de toekomst wel eens een Belgisch-Duits duo op onze podia kunnen aantreffen. De fans hadden enkel ook voor Vincent en de pintjes, wij ook voor diese fraulien aus Stuttgart, hoe ze heette dan ben ik vergeten maar haar ogen vergeet ik nooit meer (Johnny Hoes) :-) Mijn compadre, galant als hij is bestelde prompt een Westmalle voor de dame en zo waren we dus klaar voor de Delta en gospel blues van Vincent Slegers.

We zouden hier ook kunnengaan spreken van "Reverend Vincent" want de gospel loopt als een rode draad doorheen zijn setlist. Vanavond opent hij samen met zijn doorleefde "National Steel" met de hymne "Will The Circle Be Unbroken" en nee, dat is niet van "The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band en ook niet van "The Nitty Gritty Dirt Band" maar gewoonweg van Ada R. Haberson en Charles H. Gabriel uit 1907 en die kennen we toch allemaal ;-).

Nog zo eentje dat moeiteloos de tand des tijds heeft overleefd is "St. James Infirmary" en de ellende waardoor dit bluesje is ontstaan zijn we uiteraard al lang vergeten. Vanavond luisteren we enkel naar de diepe stem van Vincent...und fraulein schmeckt die Westmalle? Van blues naar traditional gospel blues is voor Reverend Vincent een klein kunstje met het doordringende 'John The Revelator", eentje dat de blues fanaten ook kennen van Son House.

Dat Vincent ook een bekwaam troubadour zou kunnen geweest zijn bewijst hij hier met "The Neon Signs of Desperation". Hij trekt zelfs zijn stoute schoenen aan en betrekt hier vanavond ook de politiek in zijn teksten, en ja er mag al eens gelachen worden. Een support act kent helaas maar een kleine duur en met de gospel "Get Right Chruch" neemt deze "Reverend Vincent" afscheid van "Ootello" alsof Robert Johnson hier "Judgement Day" zou brengen. Knap! Vincent, die begon argwaan te krijgen en kaapte die liebe fraulein terug van bij ons weg :-(

"Shakedown Tim and the Rhythm Revue" dan en al meteen merken we een nieuw lid op in deze "Rhythm Revue" in de persoon van double bass player Jack O'Roonie. Verandering van spijs doet eten dacht Jack en versaste zo van Doughouse Sam richtin Shakedown Tim. Meteen ook een meerwaarde voor deze ritme sectie. Met op hun conto al twee album zitten deze "Shakedown Tim and the Rhythm Revue" niet verlegen voor enkel swingende originals. Hun laatste "Shakedown's Th'owdow" verscheen zelf nog maar in 2018.

Meteen de beuk erin met "Red Hair" uit hun debuutalbum "Hard To Catch" en de sfeer zat er meteen in. Ook "Wiggle Wobble" komt uit deze langspeler en zo vonden er al wel enkele het sneu dat de dansvloer was ingenomen door tafels en stoelen. Waren ze nu reeds onder de invloed van de Geelse tripel "Vliet", Joost mag het weten maar het swingde hier gewoon de pan uit. Het klonk zoals het moet klinken en dat is de swingende blues zoals die van een T-Bone Walker.

Met de aanvang van "This Ship" leek het erop of er buiten een flitscontrole aan de gang was want de lichtflitsen waren merkbaar tot hier binnen...of toch niet! Het waren een koppel fotografen die onbegrijpelijk hun flash aan het uitproberen waren en dit met een quasi perfect belicht podium. Il faut rire avant d'être heureux. De Tim en zijn gang lieten het niet aan hun hartje komen en swingden verder met "Rollin' On". Het is een onmiskenbaar gegeven wanneer een band zich goed voelt op het podium dit ook uitstraalt naar de aanwezigen en dat kon je hier in "Ootello" best wel merken.

Even een cool down dan met "Blues After Hours" van de Texaanse rhyhtm 'n blues gitarist Pee Wee Crayton. Met hun nummer "Drop It Like A BAd Habbit" wekken deze "Shakedown Tim and the Rhythm Revue" het heimwee op naar de ooit beste roots band van België, onze eigenste Sniffers. Omdat we toch ook in de sfeer van een Aaron Thibeaux Walker verkeren brengen ze dan met veel respect diens "Street Walking Woman" uit 1951.

Zwoele calypso kan ook bij Shakedown Tim met een "Wild Calypso Night' Nog even wisselen van "toeter" door Bart voor "Hard To Catch" en het mooie "No More Fightin'". Dit laatste kan een "Tin Pan Alley" bluesje zijn dat zich ergens afspeelt op een catfight tussen Mechelen en Boom. "It Feels Good" en omdat het feestje er hier dan toch opzit rollen we onze tenten op en reizen terug naar de terreinen van Gevarenwinkel. Op onze weg richting uitgang herinnerde de Paul ons ook nog aan het concert van de "Tuxedo Swamp Blues Band" in de Crossroads te Olen, nu donderdag aanstaande. Kilroy was here ;-)

Cheers!!!